Stara wieś położona w województwie lubelskim, w granicach Kazimierskiego Parku Krajobrazowego.
Pierwszym dokumentem pisanym, świadczącym o istnieniu Janowca, nazywanego wówczas Janowym Młynem, jest pochodzący z 1295 roku dokument wystawiony przez księcia wielkopolskiego Przemysława II, w którym nadaje on rycerzowi Wojciechowi, synowi Jana, prawo lokacyjne do Janowego Młyna na prawie niemieckim. Na początku II połowy XV wieku, podczas wojny trzynastoletniej z zakonem krzyżackim, w 1458 roku miasto wystawiło dwóch pierwszych zbrojnych rycerzy. Od XIV wieku było własnością prywatną i należało do licznych rodów wielkopolskich i pałuckich. W 1682 roku przez miasto wiódł szlak króla Jana III Sobieskiego podążającego na odsiecz Wiednia. Z końca XVII wieku pochodzi herb miasta przedstawiający Temidę - grecką boginię sprawiedliwości. Narodowo wyzwoleńcza postawa mieszkańców Janowca uwidoczniła się podczas powstania 1848 roku. Okres przed wybuchem I wojny światowej to dla Janowca wzmożona działalność w obronie polskości. Janowiec brał udział w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919 r.
